Saltar navegación

Tarefa Posibilitadora 4

TP4. (Reforzo) Análise morfosintáctica dun texto.

Que futuro para o galego?

Os resultados da enquisa de Sondaxe para La Voz de Galicia, publicados este fin de semana, veñen a confirmar un panorama da situación e da evolución do galego que se constata a cada paso. Semella que a tendencia cara á desgaleguización das décadas pasadas nos aboca a unha minorización cuantitativa do idioma propio de país. A novidade consistiría en que por primeira vez se rexistra unha porcentaxe lixeiramente superior de castelanfalantes habituais (40,9 %) sobre galegofalantes (38,4 %). Canto a isto, cómpre ter en conta que a porcentaxe dos que falan as dúas linguas por igual (17,8 %) é de abondo elevada como para que non se poida aínda afirmar que o castelán é a lingua habitual maioritaria da poboación galega.

Un exercicio ben interesante para avaliar con perspectiva estes resultados sería comparalos cos de enquisas previas, por mor de comprobar a dirección e o ritmo de aceleración da tendencia. Os resultados da enquisa do Instituto Galego de Estatística do 2018, comparados cos do 2013, rexistran un freo na caída do galego, e incluso unha lixeira recuperación nos grupos de idade máis novos (de 5 a 29 anos). Coas anteriores observacións non pretendo restar credibilidade ao solvente traballo de Sondaxe, nin aminorar a significación ominosa dos datos.

Pretendo, si, acautelar contra o catastrofismo. O idioma propio de Galicia —propio porque aquí naceu— continúa a ser a lingua minorizada de Europa cunha porcentaxe maior de falantes sobre o conxunto da poboación. Pero para non perdermos esta honrosa situación cómpre que reflexionemos todos e cada un dos cidadáns e cidadás, e moi especialmente os responsables políticos e institucionais (incluíndo os centros de ensino, as universidades, as empresas, os medios de comunicación, as familias, etcétera.) se estamos facendo todo o posible e o necesario —o imprescindible— para que as persoas galegofalantes, desde a súa infancia ata a súa vida adulta, nos lugares de estudo e de traballo e nos ámbitos de lecer, nas diferentes facetas da súa vida diaria, poidan desenvolverse en liberdade e en igualdade.

Que non se fixo? Que se fixo mal? Que se puido facer mellor? E sobre todo: Que resta por facer? Velaí a cuestión.

MONTEAGUDO, Henrique (La voz de Galicia, 07-03-22)

ACTIVIDADES:

  1. Analiza morfoloxicamente a palabra desgaleguización, segmentándoa en morfemas, indicando o valor de cada un dos morfemas e clasificando a palabra a partir desa análise morfolóxica.
  2. Explica o erro de concordancia que se produce no seguinte enunciado: "cómpre ter en conta que a porcentaxe dos que falan as dúas linguas por igual é de abondo elevado como para que non se poida aínda afirmar que o castelán é a lingua habitual".
  3. Explica que clase de palabra é respondermos e sinala outras formas da súa flexión.
  4. Fronte a cidadáns-cidadás, busca outros termos nos que masculino e feminino manteñan a forma culta do sufixo -ANUM.
  5. Explica a colocación do pronome átono neste enunciado: "Semella que a tendencia cara á desgaleguización das décadas pasadas nos aboca a unha minorización", indicando se podería ir noutra posición.
  6. Indica que nome reciben as interrogacións do último parágrafo e explica o seu valor.
  7. Explica os valores de "se" que aparecen neste fragmento do texto: "Pero para non perdermos esta honrosa situación cómpre que reflexionemos todos e cada un dos cidadáns e cidadás, e moi especialmente os responsables políticos e institucionais (incluíndo os centros de ensino, as universidades, as empresas, os medios de comunicación, as familias, etcétera.) se estamos facendo todo o posible e o necesario —o imprescindible— para que as persoas galegofalantes, desde a súa infancia ata a súa vida adulta, nos lugares de estudo e de traballo e nos ámbitos de lecer, nas diferentes facetas da súa vida diaria, poidan desenvolverse en liberdade e en igualdade."
  8. Busca unha perífrase no texto e indica o seu valor.
  9. Identifica o tipo de cláusula ou oración que introducen cada un dos "que" sinalados en letra grosa no texto.
  10. Explica o valor que teñen no texto os verbos "semella" e "cómpre".

RECURSOS:

Conectores e conxuncións

Construcións comparativas

Construcións interrogativas

Colocación do pronome átono

Uso de hai / fai / vai

Uso de porque / por que / porqué

Uso da preposición A con CD

Usos de QUE

Valores de SE

Pronome de solidariedade e de interese

Verbos con alternancia vocálica

Perífrases

morfoloxía1
Aspectos de Morfoloxía 1 (CC BY-NC)

morfoloxía2

Para seguir practicando e entreterse...

Un día vin amencer

unha mañá de setembro

un día vin amencer

o ceo contra os teus ollos

pouco podía facer

o ceo contra os teus ollos

pouco podía facer

eres a lúa no mar

eres a sombra na area

i-eres a lúa no mar

eres todo canto vexo

non te deixo de pensar

eres todo canto vexo

non te deixo de pensar

non ergas o teu ollar

non mires o ceo amor

non ergas o teu ollar

que a lúa non quere estrelas

que a poidan eclipsar

que a lúa non quere estrelas

que a poidan eclipsar

estimaba de te ver

habías de vir contento

estimaba de te ver

para falar, para ouvirte

para darche o meu querer

para falar, para ouvirte

para darche o meu querer

dáme do teu ben querer

déitate aquí ao meu carón

dáme do teu ben querer

que prefiro mil pesares

á morte de te non ver

que prefiro mil pesares

á morte de te non ver

ule o recendo do mar

cando pasas por aquí

ule o recendo do mar

pode ser o teu cabelo

que me vés namorar

poder ser o teu cabelo

que me vés namorar

canto porque sei cantar

bailo porque me divirte

i-canto porque sei cantar

se soubera namorarte

habíache de falar

se soubera namorarte

habíache de falar

se soubera namorarte

habíache de falar

se soubera namorarte

habíache de falar

Feito con eXeLearning (Nova ventá)